📝📝امام حسین(ع)، چراغ همیشه روشن هدایت و کشتی نجات بشریت
◾️حجتالاسلام غلامرضا رضایی تربقان در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن ماه محرمالحرام، با اشاره به جایگاه امام حسین(ع) به عنوان چراغ هدایت و کشتی نجات، تأکید کردند: محرم صرفاً یک واقعه تاریخی نیست؛ بلکه مکتبی است زنده و پویا، برای اصلاح انسان و جامعه. محرم، مسیر رشد، آگاهی، عدالتخواهی و مبارزه با ظلم است؛ و عاشورا، نقطه تلاقی عقل و ایمان و وجدان است با حقیقت و فداکاری.
🏴 السَّلامُ عَلَیْکَ یا أَباعَبْدِاللَّهِ، وَ عَلَى الأَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ أَبَداً ما بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ، وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ.
السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ، وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَى أَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَى أَصْحابِ الْحُسَیْنِ.
قال رسولُاللَّه (ص):«إنَّ الحُسَینَ مِصباحُ الهُدى و سَفینَةُ النَّجاة»
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: بهدرستی که امام حسین(ع)، چراغ هدایت و کشتی نجات است.
🕊 «إنَّ لِقَتلِ الحُسَیْنِ حَرارَةً فی قُلُوبِ المُؤمِنینَ لا تَبرُدُ أَبَداً»
رسول اکرم(ص): به راستی که با شهادت امام حسین(ع)، حرارت و شوری در دل مؤمنان پدید آمده است که هرگز سرد نخواهد شد.
پرسیدم از هلال ماه چرا قامتت خم است؟
آهی کشید و گفت: که ماه محرم است
گفتم که چیست محرم؟ به ناله گفت:
ماه عزای اشرف اولاد آدم است
🔹محرم، یک تاریخ نیست؛ محرم، یک حادثه نیست. محرم مکان نمیشناسد، زمان ندارد.
محرم، راه است؛ زندگی است؛ بودن است.
محرم، عدالت است؛ محرم، استقامت است؛ محرم، ایثار است؛ محرم، مبارزه است؛
محرم، عشق است؛ محرم، جوانمردی است؛
محرم، جدال حق است با باطل؛
محرم، نبرد وجدانهای بیدار است با زشتیها؛
محرم، فطرت ناب انسانهاست در همه قرون.
کعبه یک سنگنشان است که ره گم نشود
حاجی احرام دگر بند، ببین یار کجاست؟
🔹 محرّم همان سنگنشان است، همان آدرس همیشگی فطرت ما. محرم، ذکری ابدی است بر زبان ما و سلام بر حسین، وارث همه پیامبران از آدم تا خاتم؛ که چراغی به روشنایی خورشید برافروخت تا راه گم نشود.
یادمان باشد: در محرم و غیر محرم، اول نماز حسین، بعد عزای حسین؛
اول شعور حسینی، سپس شور حسینی.
محرم و صفر، زمان نالیدن نیست؛ زمان بالیدن است.
بساط محرم، آموزه است، نه موزه؛
تمرین خوب نگریستن است، نه فقط خوب گریستن.
🔹 آیین محرم را آنگونه برگزار کنیم که شایستهی صاحب این ماه، حسینبنعلی(ع) است؛ نه آنگونه که صرفاً دل یا احساس ما میخواهد.
عاشورا مکتب تعقّل و تفکّر است، نه مکتب تحجّر و جمود.
عاشورا، مبارزه با جهل و خرافه است.
عاشورا، راه روشنگری و بیان حقایق است.
حسین گفتن و دلباختن به خویِ یزید؟
بِدا به غیرت ما کوفیانِ عصر جدید...
چه سود در کنف رنگ و ریب فرسودن؟
مدام پردهی تزویر و زور و زر بودن؟
چه سود دل به غمت دادن، و زبانم لال...
حسین گفتن و آتش زدن به بیتالمال؟
حسین، کوفیِ پیمانشکن نمیخواهد
حسین، سینهزنِ راهزن نمیخواهد
حسین را ز مرامش شناختن، هنر است
حسین، دیگری از تو ساختن، هنر است
بزرگ فلسفهی قتل شاه دین این است
که مرگ سرخ، به از زندگی ننگین است
🔰در حادثهی کربلا، با سه نمونه شخصیت مواجه میشویم:
1⃣ امام حسین(ع): که هرگز زیر بار ذلت و ظلم نرفت. ایستاد؛ خودش، فرزندانش و یارانش کشته شدند، قطعهقطعه شدند، اما عزت را نفروخت. از آب گذشت، اما از آبرو نگذشت.
2⃣ یزید: که به دنبال تسلیم مطلق بود. صدای مخالف را تاب نیاورد؛ حتی نوهی پیامبر(ص) را سر برید تا به خواستهی دنیاییاش برسد؛ بیآنکه از بیآبرویی باکی داشته باشد.
3⃣ عمر سعد: مردی در تردید؛ هم خدا را میخواست، هم خرما را. هم دنیا، هم آخرت. هم رضایت امام، هم حکومت ری. هم احترام مردم، هم جایگاه دربار. نه از قدرت میگذشت، نه از خوشنامی.
اما در نهایت، به هیچکدام نرسید.
طبق نقل تاریخی، امام حسین(ع) تا روز هشتم محرم، هفت بار با عمر سعد سخن گفت و او را از عواقب جنگ آگاه کرد.
او بهانه آورد: میترسم خانهام خراب شود، اموالم غارت شود.
امام فرمودند: در کنار خانهی پیامبر(ص) به تو خانهای میدهم.
گفت: میترسم خانوادهام کشته شوند...
و این ترسها و توجیهات، او را به قتلگاه حقیقت کشاند.
ما نیز باید بترسیم: مبادا در درون ما، عمر سعدی نهفته باشد؛ که در بزنگاهها، بهخاطر دنیا، حق را قربانی کنیم. مقام، شهرت، مال یا مصلحت، ممکن است ما را عمر سعد کند و دستمان را به خون حقیقت آلوده نماید.
🔹 روز عاشورا، عمر سعد نخستین تیر را به سوی خیمههای امام حسین(ع) پرتاب کرد و خطاب به سپاه کوفه گفت:
ای لشکریان کوفه! نزد امیر عبیدالله گواهی دهید که من، عمر سعد، نخستین کسی بودم که تیر را پرتاب کردم. و این شد سند ننگ ابدی او...
و امروز، هر کدام از ما در برابر انتخابی قرار داریم؛
آیا مانند امام حسین(ع) ایستادگی خواهیم کرد و حق را بر باطل ترجیح میدهیم؟
یا همچون عمر سعد، در تردید و دودلی به دنبال مصالح دنیوی میرویم؟
محرم، تنها یادآوری یک واقعه تاریخی نیست، بلکه فرصتی است برای بازنگری در مسیر زندگی،
برای شناخت درست حق و باطل، و برای پیمودن راهی که امام حسین(ع) نشان داد؛
راهی که به آزادی، عدالت و عزت منجر میشود.
باشد که در این مسیر ثابتقدم باشیم و نور هدایت امام را همیشه در دلهایمان روشن نگاه داریم.
✍️ غلامرضا رضایی تربقان
🔹لینک خبر؛
https://news.hozehkh.com/2025/06/27/50109/
🔹لینک کوتاه؛
https://gitionline.ir/?p=98693
🌐منبع خبر:
🔻نشریه آوای کاشمر _ شماره۴۸۳ _صفحه۵
🔻روزنامه بشیر، شماره7685،صفحه4
🔻خبرگزاری حوزه علمیه خراسان
🔻خبرگزاری گیتی آنلاین